و چقدر خسته ام از " چرا؟ "

از  " چگونه! "

خسته ام از سوالهای سخت٬ پاسخهای پیچیده

از کلمات سنگین

فکرهای عمیق

پیچ های تند

نشانه های بامعنا٬ بی معنا

دلم تنگ می شود ٬ گاهی

برای

یک " دوستت دارم ساده"

دو " فنجان " قهوه داغ

سه " روز " تعطیلی در زمستان

چهار " خنده ی " بلند 

و

پنج " انگشت " دوست داشتنی.

                                "مصطفی مستور"

جامعه شناسی فقط کامنت های پیج اینستاگرام رهبری 

وارد مرحله ای شدم که وحشتناک ترین اتفاق برام توضیح دادنه ..

چرا نیستی

کجایی/نبودی

چرا نمیای/قرار بود بیای

تو حالت عادی سوال های  بدی نیست 

اما

انگار که خودم از هیچ کدوم خبر ندارم و باید توضیح بدم که چرا

........................... .

گاهی دلم به اندازه غاری
که آدم هایش به جای دیگری کوچ کرده اند
می گیرد
و تنهایی
مثل مورچه ای روی دستم راه می رود.
گاهی دلم گلی می شود
که زنبوری در آن مرده است

بی نا یش رو موقتا

از دست داده بود نمیدید

برگشته بود خونه .کسی نبود براش در رو باز کنه

خونه ای که توش بزرگ شده بود پناه گرفته بود

به فرض که کور شده و نمی بینه ولی به هر حال روی تخت اتاق خودش بشینه بیشتر حس امنیت داره

وگرنه همه جا همه جاااا  .درست همین نقطه است  که /پشت در خونه ای بایستی که قرار نیست به روت باز بشه

.............................................................................................................................................

ﺇِﻟَﻬِﻲ
ﻟَﻮْ ﻗَﺮَﻧْﺘَﻨِﻲ ﺑِﺎلأَْﺻْﻔَﺎﺩِ
ﻭَ ﻣَﻨَﻌْﺘَﻨِﻲ ﺳَﻴْﺒَﻚَ ﻣِﻦْ ﺑَﻴْﻦِ ﺍلأَْﺷْﻬَﺎﺩِ
ﻭَ ﺩَﻟَﻠْﺖَ ﻋَﻠَﻰ ﻓَﻀَﺎﺋِﺤِﻲ ﻋُﻴُﻮﻥَ ﺍﻟْﻌِﺒَﺎﺩِ
ﻭَ ﺃَﻣَﺮْﺕَ ﺑِﻲ ﺇﻟَﻰ ﺍﻟﻨَّﺎﺭِ
ﻭَ ﺣُﻠْﺖَ ﺑَﻴْﻨِﻲ ﻭَ ﺑَﻴْﻦَ ﺍلأَْﺑْﺮَﺍﺭِ
.
ﻣَﺎ ﻗَﻄَﻌْﺖُ ﺭَﺟَﺎﺋِﻲ ﻣِﻨْﻚَ..
.
ﺍﻯ ﺧﺪﺍ
ﺍﮔﺮ ﮔﺮﺩﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻧﺠﻴﺮﻫﺎﻯ ﻗﻬﺮﺕ ﻣﻰ ﺑﻨﺪﻯ
ﻭ ﻋﻄﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺧﻠﻖ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﻨﻊ ﻛﻨﻰ
ﻭ ﻓﻀﻴﺤﺖ ﻭ ﺭﺳﻮﺍﻳﻴﻬﺎﻳﻢ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺖ ﻋﻴﺎﻥ ﺳﺎﺯﻯ
ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﻫﻰ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺩﻭﺯﺥ ﻛﺸﻨﺪ
ﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﻧﻴﻜﺎﻥ ﺟﺪﺍﻳﻰ ﺍﻓﻜﻨﻰ .
ﺑﺎﺯ ﻫﺮﮔﺰ ﺭﺷﺘﻪ ﺍﻣﻴﺪم ﺍﺯ ﺗﻮ ﻗﻄﻊ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ...
.
( ... مناجات لذیذِ ابوحمزه ثمالی ... )